Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Η φιλία

horizontal rule
Η φιλία

Τα λόγια τα γλυκά τους φίλους τους πληθαίνουν κι η γλώσσα η καλοσυνάτη πληθαίνει τις φιλοφρονήσεις.

Πολλοί να είναι εκείνοι που σε χαιρετούν
αλλά οι σύμβουλοί σου ένας να' ναι μες στους χίλιους.

Πρίν αποκτήσεις φίλο να τον δοκιμάσεις και μη βιαστείς να τον εμπιστευτείς.

Συμβαίνει, αλήθεια, κάποιος να είναι φίλος όταν τον συμφέρει, μα που δεν μένει φίλος όταν σε εύρουν συμφορές.

Υπάρχει φίλος που μετατρέπεται σε εχθρό
όταν μια διαμάχη σας τη φανερώνει για να σε ντροπιάσει.

Και υπάρχει φίλος που κάθεται στο τραπέζι σου σου, μα δε θα μείνει όταν σε βρούνε συμφορές.

Στην ευτυχία θα είναι ένα μ' εσένα και σαν αφέντης θα μιλάει στους υπηρέτες σου.
Αν όμως δυστυχήσεις θα στραφεί εναντίον σου , και θ'αποφεύγει να τον συναντήσεις.

Απομακρύνσου απ' τους εχθρούς σου, φυλάξου από τους φίλους σου.

Ο πιστός φίλος είναι καταφύγιο γερό, κι όποιος τον βρήκε, βρήκε θησαυρό.

Αντάλλαγμα για τον πιστό φίλο δεν υπάρχει και η αξία του είν' ανεκτίμητη.

Ο πιστός φίλος είναι ελιξίριο ζωής και θα τον βρουν αυτοί που σέβονται τον Κύριο.

Όποιος τον Κύριο σέβεται κατευθύνει σωστά και τη φιλία του·
γιατί όπως είναι αυτός, έτσι θα 'ναι κι ο φίλος του.

Πλούτη και υπερηφάνεια

Πλούτη και υπερηφάνεια

Στα πλουτη σου απάνω μη στηρίζεσαι κι ούτε να λες:
"Μ' ετούτα είμ' αυτάρκης".

Μην παρασέρνεσαι απ' τους πόθους σου ή απ' τη δύναμή σου·
και από τα πάθη της καρδιάς σου μην πηγαίνεις.

Μη λές , "κανείς δε θα μ΄εξουσιάσει εμένα!" γιατί είναι βέβαιο πως θα σε τιμωρήσει ο κύριος.

Μη πείς, "αμάρτησα, ε, και λοιπόν τι έπαθα;"
Μπορεί ο Κύριος να είν' αλήθεια μεγαλόψυχος, αλλά αν προσθέτεις τη μια αμαρτία πάνω στην άλλη, μην είσαι τόσο βέβαιος για την άφεση.

Και μην πεις " μα εκείνος είναι πολυεύσπλαχνος και τις πολλές μου αμαρτίες θα συγχωρήσει"· γιατί αυτός έχει και έλεος, έχει κι οργή. Και πάνω στους αμαρτωλούς ξεσπάει ο θυμός του.

Στον Κύριο να γυρίσεις μην αργείς, κι άφησε τις αναβολές από μέρα σε μέρα, γιατί αναπάντεχα η οργή θε να' ρθει του Κυρίου , και στον καιρό της τιμωρίας θ' αφανιστείς.

Σε πράγματα αδικομαζωμένα μη στηρίζεσαι, γιατί σου είναι ανώφελα στις τιμωρίας τη μέρα
Να μένεις σταθερός στην κρίση σου κι ο λόγος σου ας είναι πάντα ένας.
Πρόθυμος να΄σαι όταν πρόκειται  ν' ακούσεις και πάρε χρόνο για να δώσεις την απόκριση.

Αν κάτι το ξέρεις καλά, απάντησε στον άλλο· αλλιώτικα, κράτα το στόμα σου κλειστό.
Η τιμή κι ο διασυρμός βρίσκονται με στα λόγια·
κι η γλώσσα του ανθρώπου γίνεται η δυστυχία του.

Ας μη σε πουν ψιθυριστή και με τη γλώσσα σου μην παγιδεύεις· γιατί αν του κλέφτη του πρέπει η ντροπή, στον διπλοπρόσωπο σκληρή αρμόζει καταδίκη.

Μη γίνεις φταίχτης στα μεγάλα από άγνοια ούτε και στα μικρά.

Από φίλος μη γίνεσαι εχθρός·
γιατί το κακό όνομα φέρνει ντροπή κι ατίμωση.

Ντροπή και αξιοπρέπεια

Ντροπή και αξιοπρέπεια

Τις περιστάσεις πρόσεχε κι από το πονηρό φυλάξου·
και ποτέ να μην έχεις κάτι να ντραπείς.

Γιατί υπάρχει μια ντροπή που οδηγεί στην αμαρτία,
κι άλλη ντροπή, που δόξα είναι και χάρη.....

Στα λόγια σου μην είσαι βιαστικός
ούτε να΄σαι στα έργα σου νωθρός και ράθυμος.

Μέσα στο σπίτι σου μην είσαι σαν λιοντάρι
ούτε με τους υπηρέτες σου καχύποπτος.

Ας μην είναι το χέρι σου απλωμένο για να πάρει·
ούτε όταν πρόκειται να δώσε,
σφιγμένο να' ναι και κλειστό.

Ευσπλαχνία

Ευσπλαχνία

Έτσι όπως σβήνει το νερό την φωτιά που λαμπαδιάζει,
το ίδιο κι η ελεημοσύνη πλήθος αμαρτιών τις συγχωρεί.

Όποιος ανταποδίδει το καλό που του 'γινε,
σκέφτεται ότι δε θα πάει χαμένο αυτό που κάνει·
όταν κάποτε κλονιστεί θα βρει ένα στήριγμα.

Η υπερηφάνεια.

Ο σκληρόκαρδος κακοπαθαίνει στα στερνά·
κι όποιος τον κίνδυνο αγαπά μέσα σ' αυτόν θα πέσει.

Ο σκληροτράχηλος με λύπες θα φορτώνεται, και θα σωρεύει ο αμαρτωλός κρίμα πάνω στο κρίμα.

Για του περήφανου τα βάσανα δεν βρίσκεται γιατριά, γιατί το δέντρο της κακίας έχει φυτρώσει μέσα του.

Του συνετού ανθρώπου η καρδιά την παροιμία θα στοχαστεί και του σοφού η επιθυμία είν' ένα αυτί, που ξέρει να προσέχει.

Η ταπεινοφροσύνη.

Η ταπεινοφροσύνη.

Παιδί μου με πραότητα να κάνεις τις δουλείες σου, κι απ' τον καλοπροαίρετο τον άνθρωπο θ' αγαπηθείς.

Όσο είσαι μεγαλύτερος τόσο να ταπεινώνεσαι και μπρός στον Κύριο θα βρείς χάρη.

Πολλοί είν' οι υπερόπτες αλλά ο Κύριος στους ταπεινούς τα μυστικά του αποκαλύπτει.
Πράγματι μεγάλη είναι του Κυρίου η δύναμη αλλά αυτός δοξάζεται απ' τους ταπεινούς.

Μη ζητάς πράγματα που είναι για σένα πολύ δύσκολα·
κι όσα τη δύναμή σου ξεπερνούν μη τα εξετάζεις·
όσα σου δόθηκαν ως εντολή αυτά να εξετάζεις·
δεν έχεις χρεία με τα απόκρυφα να ασχολείσαι.

Μ' εκείνα που σε ξεπερνούν μη βασανίζεσαι·
όσα σου φανερώθηκαν είναι ήδη περισσότερα από όσα το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να καταλάβει.

Πολλούς τους εξαπάτησε ο μάταιος στοχασμός τους, και η σκέψη η πονηρή το νου τους έκανε να πλανηθεί.

Αν δεν έχεις τις κόρες των ματιών σου στερείσαι το φως· κι όταν σου λείπει η γνώση για κάτι, μην κάνεις πως το ξέρεις.

Μάνα Παναγιά

Μάνα Παναγιά

Έλα κι απόψε στην ψυχή μου φανερώσου,
πάρ’ την κοντά σου να σε βλέπει να γελά,
θέλω τα χείλη στ’ όνομά Σου να πετρώσουν,
να ‘ναι τα λόγια της καρδιάς μου αληθινά.

Δως μου έναν ήλιο να τον βλέπω σα νυχτώνει,
να πολεμώ κάθε αόρατο εχθρό,
δως μου ελπίδα στην καρδιά να δυναμώνει,
κι αν πέσω κάτω δυο φορές να σηκωθώ.

Μάνα Παναγιά του κόσμου όλου,
πάρε με αγκαλιά το Φως σου δως μου,
δείξε μου το δρόμο που οδηγεί στον ουρανό.
Βάλε στην ψυχή φτερά αγγέλων,
να ‘ρθει να σε βρει στο αιώνιο μέλλον,
κάνε την ευχή στην προσευχή μου αληθινή.

Η σφραγίδα του Πατέρα

Η σφραγίδα του Πατέρα … 
                          (το πάσχα των παιδιών)

Να χουμε αναμνήσεις και βιώματα κοντά στον Χριστό …
το δυνατότερο όπλο για σένα και το παιδί σου …
μόνο έτσι δεν θα φύγει από την εκκλησία…
Και αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν του προσφέρεις βιώματα μέσα στον ναό …

Ο στάρετς Ζωσιμάς του Dοstοyevsky στους Αδελφούς Καραμαζώφ λέει: «εκείνος που μπορεί να έχει αναμνήσεις Χριστού από την παιδική του ηλικία είναι σωσμένος για όλη του τη ζωή».

Το σπουδαίο είναι ότι κάνει αυτή την μνημειώδη παρατήρηση ύστερα από τη γλυκιά θύμηση της μητέρας του ,όταν τον έπαιρνε μαζί της στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων. Θυμάται την ομορφιά της Ακολουθίας, τη μοναδική μελωδία του κατανυκτικού «κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου…».

Τις γριούλες που έκαναν μετάνοιες , τον κόσμο όλο δακρυσμένο να παρακαλά τον Χριστό ,το λιβάνι που ανέβαινε ψηλά, τις ηλιαχτίδες που έμπαιναν απ τα χρωματιστά τζάμια της εκκλησιάς , την μάνα του που τον κρατούσε αγκαλιά πηγαίνοντας τον να κοινωνήσει …

Αυτή η ανάμνηση τον κρατούσε ζωντανό στις δυσκολίες και στις πίκρες της ζωής ,τους πειρασμούς και τις ταλαιπωρίες …
Τότε γύριζε πίσω και άνοιγε αυτό το «άλμπουμ» της καρδιάς του …
κοιτάζοντας νοσταλγικά αυτές τις φωτογραφίες …
αυτές τις παλιές όμορφες αναμνήσεις …

Γιατί είναι πολύ ωραίο να έχεις αναμνήσεις από την εκκλησία …
Ποτέ μην φοβηθείς λοιπόν τον άνθρωπο που έχει αναμνήσεις κοντά στον Χριστό …
Δεν θα φύγει …
μα και αν φύγει θα θυμηθεί αυτήν την αγάπη αυτά τα βιώματα …
και κάποτε θα γυρίσει …
Όπως ο άσωτος που είχε γευτεί την αγάπη του πατέρα …
είχε νιώσει το φιλί ,την αγκαλιά, την ζεστασιά το πατρικό χάδι ,το πατρικό βλέμμα ,την πατρική ασφάλεια το στήριγμα την αγάπη..
Τα είχε γευτεί ….
Και γι΄ αυτό ο Πατέρας του δεν το φοβήθηκε το φευγιό του παιδιού του και το άφησε ελεύθερο …
και δεν το εμπόδισε να φύγει ,γιατί ήξερε πως υπήρχε μια σφραγίδα στην καρδιά του και όπου και να πήγαινε ,αυτό το φωτεινό σφράγισμα …
θα το έκανε να θυμηθεί και να γυρίσει …….

Πρόσεχε την ψυχή σου!

Πρόσεχε την ψυχή σου!


Κάποτε ήταν ένας βασιλιάς, ο οποίος είχε ένα γιο πονηρό.
Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα για αλλαγή προς το καλύτερο, ο πατέρας καταδίκασε τον γιο του σε θάνατο.
Του έδωσε ένα μήνα περιθώριο για να προετοιμαστεί.

Πέρασε ο μήνας, και ο πατέρας ζήτησε να παρουσιασθεί ο γιος του.

Προς μεγάλη του έκπληξη, παρατήρησε πως ο νεαρός ήταν αισθητά αλλαγμένος: το πρόσωπό του ήταν αδύνατο και χλωμό, και ολόκληρο το κορμί του έμοιαζε να είχε υποφέρει.

«-Πώς και σου συνέβη τέτοια μεταμόρφωση, γιέ μου;»,
ρώτησε ο πατέρας.
«-Πατέρα μου και κύριέ μου», απάντησε ο γιος,
«πώς είναι δυνατόν να μην έχω αλλάξει, αφού η κάθε μέρα με έφερνε πιο κοντά στον θάνατο;».

«-Καλώς, παιδί μου», παρατήρησε ο βασιλιάς.
«Επειδή προφανώς έχεις έρθει στα συγκαλά σου, θα σε συγχωρήσω.
Όμως, θα χρειαστεί να τηρήσεις αυτή την διάθεση επιφυλακής της ψυχής σου, για την υπόλοιπη ζωή σου».

«-Πατέρα μου», απάντησε ο γιος, «αυτό είναι αδύνατο.
Πώς θα μπορέσω να αντισταθώ στα αμέτρητα ξελογιάσματα και τους πειρασμούς;».

Ο βασιλιάς τότε διέταξε να του φέρουν ένα δοχείο γεμάτο λάδι, και είπε στον γιο του:
«-Πάρε αυτό το δοχείο, και μετάφερε το στα χέρια σου, διασχίζοντας όλους τους δρόμους της πόλεως.
Θα σε ακολουθούν δύο στρατιώτες με κοφτερά σπαθιά.

Εάν χυθεί έστω και μία σταγόνα από το λάδι, θα σε αποκεφαλίσουν».
Ο γιος υπάκουσε.
Με ανάλαφρα, προσεκτικά βήματα, διέσχισε όλους τους δρόμους της πόλεως, με τους στρατιώτες να τον συνοδεύουν συνεχώς, και δεν του χύθηκε ούτε μία σταγόνα.

Όταν επέστρεψε στο κάστρο, ο πατέρας τον ρώτησε:
«-Γιέ μου, τι πρόσεξες καθώς τριγυρνούσες μέσα στους δρόμους της πόλεως;».
«-Δεν πρόσεξα τίποτε».
«-Τι εννοείς, ‘τίποτε’;», τον ρώτησε ο βασιλιάς.
«Σήμερα ήταν μεγάλη γιορτή. Σίγουρα θα είδες τους πάγκους που ήταν φορτωμένοι με πολλές πραμάτειες, τόσες άμαξες, τόσους ανθρώπους, ζώα».
«-Δεν είδα τίποτε απ’ όλα αυτά», είπε ο γιος.
«Όλη η προσοχή μου ήταν στραμμένη στο λάδι μέσα στο δοχείο.

Φοβήθηκα μην τυχόν μου χυθεί μια σταγόνα και έτσι χάσω τη ζωή μου». «-Πολύ σωστή η παρατήρησή σου», είπε ο βασιλιάς.
«Κράτα λοιπόν αυτό το μάθημα κατά νου, για την υπόλοιπη ζωή σου. Να τηρείς την ίδια επιφυλακή για την ψυχή μέσα σου, όπως έκανες σήμερα για το λάδι μέσα στο δοχείο.

Να στρέφεις τους λογισμούς σου μακριά από εκείνα που γρήγορα παρέρχονται, και να τους προσηλώνεις σε εκείνα που είναι αιώνια.

Θα είσαι ακολουθούμενος, όχι από οπλισμένους στρατιώτες, αλλά από τον θάνατο, στον οποίον η κάθε μέρα μας φέρνει πιο κοντά.

Να προσέχεις πάρα πολύ να φυλάς την ψυχή σου από όλους τους καταστροφικούς πειρασμούς». Ο γιος υπάκουσε τον πατέρα, και έζησε έκτοτε ευτυχής.




ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΩΣ ΠΑΘΗ
ΕΓΩΙΣΜΟΣ




Αγάπη
Φόβος

Προπέτεια
Χαρά
Θυμός

Περιαυτολογία
Ειρήνη
Στεναχώρια

Έπαινος περιβάλλοντος
Μακροθυμία
Αντιλογία

Δικαιολογία
Χρηστότης
Πονηρία

Παράπονο
Αγαθοσύνη
Υλοφροσυνη
Επιδεικτικότητα
Πίστις
Άγνοια λόγου

Ευθιξία
Πραότης



Εγκρατια