Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΠΑΝΤΟΤΕ ΧΑΙΡΕΤΕ

horizontal rule
Ο απόστολος Παύλος, γράφοντας στους Θεσσαλονικείς, για διάφορα πνευματικά θέματα που έχουν σωτηριολογική σπουδαιότητα, τους συμβουλεύει μεταξύ άλλων·



   «Πάντοτε χαίρετε» (Α΄ Θεσ. 5,16). 

Την συμβουλή του αυτή την επαναλαμβάνει σε αρκετά σημεία των επιστολών του. 
Έτσι στους Φιλιππησίους γράφει· «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε. πάλιν ερώ, χαίρετε» (Φιλιπ. 4,4). 
Συμβουλεύει δε και προστάζει, με επιμονή και με επαναλήψεις, τα όσα είπε στους Θεσσαλονικείς. 
Και δεν το κάνει αυτό ευκαιριακά και παρεμπιπτόντως, αλλά συστηματικά και ενσυνείδητα, δικαιολογούμενος συγχρόνως γι’ αυτή την επιμονή του. 
«Το λοιπόν αδελφοί μου, χαίρετε εν Κυρίω. Τα αυτά γράφειν υμίν εμοί μεν ουκ οκνηρόν, υμίν δε ασφαλές» (Φιλιπ. 3,1). 
«Λοιπόν, αδελφοί, χαίρετε…και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ’ υμών» (Β΄ Κορ. 13,11). 
«Ο δε Θεός της ελπίδος πληρώσαι υμάς πάσης χαράς και ειρήνης…» (Ρωμ. 15,13). 
Συνολικά δηλαδή σε πέντε χωρία μιλά και εντέλλεται για το θέμα της χαράς. Στα τελευταίο χωρίο δεν παραινεί ούτε συνιστά, αλλά εύχεται να πληρωθούν «πάσης χαράς».

Γιατί ο απόστολος Παύλος είναι τόσο φορτικός στο θέμα της χαράς; 

Και γιατί μεταξύ άλλων θρησκευτικών αρετών και χαρισμάτων (όπως είναι η αγάπη, η ειρήνη, η πίστη, η ελεημοσύνη, η προσευχή, η εγκράτεια κ.τ.λ.) συμβουλεύει και απαιτεί και εύχεται ν’ αποκτήσουν οι χριστιανοί τη χαρά;
  
Διότι όπως λέγει ο ίδιος σε άλλα σημεία των επιστολών του, η χαρά είναι στοιχείο της Βασιλείας του Θεού και καρπός του Αγίου Πνεύματος.

«Ου γαρ εστίν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ.14,18). 
«Ο δε καρπός του Πνεύματός εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη…» (Γαλ. 5,22). 

Η Αγάπη είναι ανώτερη από κάθε άλλο χάρισμα

Η αγάπη είναι ανώτερη από κάθε άλλο χάρισμα ή πνευματική εμπειρία. 

 

Γι' αυτό και οι χριστιανοί προτρέπονται να επιθυμούν αυτό το χάρισμα περισσότερο από κάθε άλλο:

 

του π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (†)

"Ζηλούτε δε τα χαρίσματα τα κρείτονα, και έτι καθ' υπερβολήν οδόν υμίν δείκνυμι ... Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον, και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν είμι ... η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει ... νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα μείζων δε τούτων η αγάπη" (Α' Κορ. ιβ' 31, ιγ' 1-13).

Ολόκληρος ο αγώνας του ανθρώπου νοηματοδοτείται όταν αποβλέπει στην επιστροφή του ανθρώπου, στην κοινωνία μετά του Θεού και μετά του πλησίον στη βίωση της μιας ανθρώπινης φύσης. Η κοινωνία αυτή είναι κοινωνία ''εν όλη τη καρδία" και ''εν όλη τη ψυχή" και ''εν όλη τη διανοία" μετά του Ακτίστου Θεού και εμπειρία τού ότι ο πλησίον δεν αποτελεί κάτι ξένο προς τη δική μας φύση· γι' αυτό και ο Κύριος υπογραμμίζει: «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτον" (Ματθ. κβ' 35-40).





ΚΑΡΠΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΩΣ ΠΑΘΗ
ΕΓΩΙΣΜΟΣ




Αγάπη
Φόβος

Προπέτεια
Χαρά
Θυμός

Περιαυτολογία
Ειρήνη
Στεναχώρια

Έπαινος περιβάλλοντος
Μακροθυμία
Αντιλογία

Δικαιολογία
Χρηστότης
Πονηρία

Παράπονο
Αγαθοσύνη
Υλοφροσυνη
Επιδεικτικότητα
Πίστις
Άγνοια λόγου

Ευθιξία
Πραότης



Εγκρατια