Δύναμις της Αγάπης.

Η  δύναμις  που παράγει την αρμονία, είναι  η  δύναμις  της   Αγάπης. 
Και ενώ  η Αγάπη παράγει  ενότητα και αρμονία, αντιθέτως το μίσος παράγει διαφωνία και παραφωνία.

Αγάπη είναι η δύναμις της αμοιβαίας αναγνωρίσεως.   Αναγνώρισης  δε, είναι μια λειτουργία της συνειδητοποιήσεως. Συνειδητοποίηση, είναι μια λειτουργία της ζωής.

Ζωή αγάπη συνειδητοποίηση  αρμονία,  είναι ουσιαστικά ένα πράγμα.  Η δύναμις που κάνει ένα υπαρκτό πλάσμα μιας μορφής, να αναγνωρίζει τον εαυτό του, στην μορφή ενός  άλλου πλάσματος είναι η αγάπη.

Ο άνδρας έλκεται προς την γυναίκα κι η γυναίκα προς τον άνδρα, γιατί αν  αναγνωρίσουν ο ένας στον άλλον την ύπαρξη των δικών τους στοιχείων, θα αγαπήσουν  ο ένας τον άλλον και θα απολαύουν την τέλεια ευχαρίστηση.

Ο άνδρας και η γυναίκα μπορούν να αγαπηθούν, αληθινά μόνον όταν έλκονται  από τα ιδία ιδανικά.
Αυτό το ιδανικό  μπορεί να είναι υψηλό η χαμηλό,  κι όσο ψηλότερο είναι, τόσο αιώνια και μεγάλη θα είναι και η αμοιβαία τους ευτυχία και επιτυχία.

Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ  ήταν μια ενάτης, ένα θεϊκό πλάσμα στο όποιο η θέλησης και η σκέψη ήσαν ένα. 
Καθώς παραπλανήθηκε από τα δελεασματα της αισθησιακής υπάρξεως, άρχισε να ονειρεύεται, και με τα όνειρα του ξέχασε την  ουράνια φύση και έγινε σκουλήκι της γης.
 Όταν άνοιξε τα μάτια του, βρήκε μπροστά του την γυναίκα.

Αυτός, η αρχική ενάτης είχε χωριστή σε δυο, πράγμα το όποιο σημαίνει ότι η θέλησης του και η σκέψης του, είχαν διαχωριστή και δεν βρισκόντουσαν πια σε αρμονία μεταξύ τους, ούτε με τον νόμο.

Ο άνδρας, αντιπροσωπεύει την φαντασία, η γυναίκα την θέληση.

Αν και οι δυο είχαν αποχωριστή από τον νόμο, όπως αποχωρίστηκαν μεταξύ τους, η γυναίκα δεν θα είχε την διανόηση και ο άνδρας δεν θα έχει θέληση.

συνεχιζεται .....